Ο Οργανισμός Πολιτισμού, Αθλητισμού και Νεολαίας του Δήμου Αθηναίων  (ΟΠΑΝΔΑ) με την υποστήριξη της αίθουσας τέχνης Τεχνοχώρος από τις 12 Μαρτίου μέχρι και τις 29 Απριλίου 2014, παρουσίασαν στη Δημοτική Πινακοθήκη των Αθηνών την έκθεση «Όταν η χαρακτική συναντά τη γλυπτική».

Δύο καταξιωμένοι καλλιτέχνες, ο γλύπτης Θεόδωρος Παπαγιάννης και ο χαράκτης Νίκος Δεσεκόπουλος συνομιλούσαν σε μία έκθεση όπου πρωταγωνιστούσαν οι φιγούρες.
Τα  πρωτότυπα  και  μνημειακά  γλυπτά  του  Θεόδωρου  Παπαγιάννη, που  ήδη  τον  είχαν καθιερώσει  σε  περίοπτη  θέση  στην  νεότερη  Ελληνική  γλυπτική, έγιναν η κύρια πηγή  έμπνευσης, σχεδίου  και  χάραξης,  από  ένα  καταξιωμένο  στο  χώρο  της  Ελληνικής  χαρακτικής  ξυλογράφο, τον  Νίκο  Δεσεκόπουλο. Τα  γλυπτά  του  Θεόδωρου  Παπαγιάννη  συνύπαρξαν στον  εκθεσιακό  χώρο  της  Δημοτικής  Πινακοθήκης  Αθήνας  με  24  ξυλογραφίες  μεγάλου  μεγέθους 170×50 εκ., σχέδια  και  μήτρες  του  Νίκου  Δεσεκόπουλου.

Ο γλύπτης Θόδωρος Παπαγιάννης έγραφε για την έκθεση:
«Μου άρεσε η ιδέα του Νίκου Δεσεκόπουλου να κάνουμε μία έκθεση μαζί, μια και όπως μου είπε, είχε κι αυτός κάνει μια σειρά από μεγάλες ξυλογραφίες με ανθρώπινες φιγούρες,  που είχε εμπνευστεί από τα τοτεμικά μου γλυπτά που έφτιαξα από τα αποκαΐδια του Πολυτεχνείου…

…Τα έργα που εκθέτω έχουν ιδιαίτερη αξία για μένα, δεν είναι οποιαδήποτε έργα. Έχουν γίνει με πολύ μεράκι και πολύ δουλειά. Βγήκαν από πολύ σκέψη, πίκρα και πόνο, που με σημάδεψαν. Τα ονόμασα »τα φαντάσματά μου» , 20 χρόνια δούλεψα και πιστεύω πως δεν θα τα ξανακάνω , όχι , γιατί δεν θα καεί ξανά το πολυτεχνείο!…»

Ο χαράκτης Νίκος Δεσεκόπουλος έγραφε με την σειρά του:
«Η  περιπέτεια  της  έκθεσης  αυτής  ξεκίνησε  πριν  από  τέσσερα  περίπου  χρόνια, καθώς   η  ανθρώπινη  μορφή  ήταν το νέο  αντικείμενο  μελέτης  στη  χαρακτική  μου  πορεία, μετά  από  τις  άλλες  θεματογραφικές  μου   ενότητες.  Την  ίδια  χρονική  περίοδο, το  2010,   σε  ομαδική  έκθεση  γλυπτικής,  ανάμεσα  στους  συμμετέχοντες  ήταν ο  Θεόδωρος Παπαγιάννης  με  τα  επιβλητικά  όσο  και   αναγνωρίσιμα  για  το  ύφος  τους  γλυπτά  του.     Βλέποντάς  τα, στιγμιαία  αισθάνθηκα  να  αναδύονται  χαρακτικά  μοτίβα,  συνθέσεις, σε  ξυλογραφίες  μεγάλου  μεγέθους. Τα  καθαρά  περιγράμματα,  η  πληθώρα  των  υλικών  που  δημιουργεί  γραμμικά  στοιχεία  και  ενδιαφέρουσες  ματιέρες,  ήταν   πρόκληση  για  μελέτη…

…Τα  χαρακτικά  ακολουθούσαν το  ένα   το  άλλο  και  οργανώθηκαν  σε  ενότητες  – τρίπτυχα.  Κάποια  από  τα  χαρακτικά  ‘’γεννήθηκαν’’  σε μικρό χρονικό διάστημα,  ενώ  για  κάποια  άλλα  το  ‘’κέντημα’’  κράτησε  περισσότερο  από  μήνα.   Μέσα  από  το  παιγνίδι  σχεδίου  και  ξύλινης  επιφάνειας  με  τα  καλέμια  χάραξης  δόθηκαν  λύσεις  στην κάθε σύνθεση  και  μοτίβα   που  παίζουν με  το  άσπρο – μαύρο, το  φως  και την σκιά….» 

Διάρκεια έκθεσης: 12 Μαρτίου έως 29 Απριλίου 2014